Deze expositie opent met twee bijzondere stoplappen uit het Fries Museum ( speciaal programma op 1 november, klik hier ) en neemt je mee naar een tijd vol prachtig handwerk uit de periode van vóór 1950. Van borduurwerk tot haak- en breikunst, elk stuk is met liefde en vakmanschap gemaakt door onze moeders en grootmoeders. Het is een feestelijke ode aan de creativiteit en het ambacht van vroeger, waarbij we vergeten schatten uit de kast halen en weer tot leven brengen

Marion's werk is sterk gevoelsmatig, waarbij de liefde voor zowel het materiaal als het onderwerp centraal staat. Haar creaties zijn vaak geïnspireerd door de natuur en sprookjesachtige taferelen. Bij aandachtig kijken zijn invloeden van de Jugendstil-periode zichtbaar, terwijl andere stukken Japanse elementen in zich dragen.

Recentelijk is er een sterke focus op het werken met glas. Door glas als drager te gebruiken, wordt een derde dimensie aan het werk toegevoegd, soms gecombineerd met spiegels. Deze toevoegingen zorgen voor transparantie en geven het werk een sprookjesachtige en feeërieke uitstraling. Het combineren van verschillende materialen en technieken speelt een belangrijke rol in veel van de creaties, zoals in schilderijen waarin textiel wordt verwerkt.

Daarnaast is er een samenwerking met fotograaf en kunstenaar Rob de Heer, wat onder andere heeft geresulteerd in de "Sunken Flower" serie. Dit project combineert textiel en fotografie op een bijzondere manier, waarover een artikel verscheen in Vezel, nr. 2, 2021. Ook in de huidige editie van de Vezel staat een artikel van Marion.

FreeTex bestaat uit een groep vrouwen die allemaal een rijk textielverleden hebben en die houden van experimenteren en vrije toepassing van allerlei textiele werkvormen. Ze zoeken graag de grenzen op van wat ze al kennen en kunnen en kijken of er achter die grenzen vernieuwing te vinden is.

De leden van FreeTex maken heel verschillend werk vanuit heel verschillende ambities en artist statements. De samenwerking levert kruisbestuiving en inspiratie op en gezamenlijk onderzoek naar vraagstukken op het gebied van compositie, beeldtaalelementen, originaliteit en de verwerking ervan in textiele kunst. Soms is er een gezamenlijk project dat kan leiden tot een expositie.

Het thema Taal en Teken is ontstaan na een bezoek aan het Rijksmuseum van Oudheden in Leiden. Daar zie je heel duidelijk hoe in alle beschavingen gezocht is naar manieren om met elkaar op schrift te kunnen communiceren en om informatie door te kunnen geven aan volgende generaties. Er zijn door onze voorouders uit de hele wereld creatieve oplossingen gevonden om Taal vast te leggen in Tekens en die tekens geven -naast de menselijke betekenis die ze hebben- vaak ook nog een prachtig beeld te zien.

De leden van FreeTex vestigen in deze expositie de aandacht op verschillende samenlevingen die voor ons nog steeds betekenis hebben. Daarnaast is er ander werk van hen te zien.

FreeTex heeft de volgende leden: Henriet Bovenkerk, Janine Franssen, Roelien van der Greft, Eike Klous, Marjo van der Leeuw, Lisette van Til en Ineke Wessels.

"Klik, klik, klap trrrrrrrrrrrrrrrr, een magisch geluid. Dat was het moment waarop mijn moeder achter de naaimachine zat en een klosje met garen spoelde. Een herinnering voor het leven. Mijn moeder was coupeuse. Door haar is mijn liefde voor textiel geboren. Ik vertaal mijn gedachten in textiel schilderijen en objecten. Zoals een tekenaar tekent met potlood, zo 'teken' ik met de naaimachine."

Willy Schut gebruikt een combinatie van ambachten en technieken: schilderen, appliqueren en vrij machinaal borduren. Ze verbindt materialen op en aan elkaar, dit vormt de huid voor een nieuw werk. Composities gecreëerd met subtiele tinten.

De tentoonstelling 'toeval bestaat' kent veel variatie. "Vrij en intuïtief borduur ik, met de hand en de naaimachine. Ik gebruik stof, garen, verf en verder alles wat het beeld beter maakt. Dat kan oud en afgedankt materiaal zijn, mooie stukken hout, krantenpapier, gips, plastic, enz. De rode draad in mijn werk is het thema 'Verbindingen'. Verbindingen in de ruimste zin van het woord. Industriële en menselijke. Open, verbroken, nieuwe en afgesloten connecties."

In de gang naast de galerie hangen kunstwerken van onze Hawar-docenten. De expositie bestaat uit verfijnde borduurkunst van Mariet Rankenberg en Elly van Elp, de mixed-media objecten van Eke Krug, interessante weefsels van Mathilde Jongbloed, het viltwerk van Adrian Salomé en de viltpanelen van Harm Harms. Het zijn allemaal mooie kunstwerken die een goed beeld geven van de artistieke mogelijkheden van textiel als beeldend materiaal. 

Mirjam Pet-Jacobs is begonnen met quilts. Ze is één van de leden van de internationale groep Quilt-Art.  Hierna heeft ze zich ontwikkeld tot een mixed-media kunstenaar en dat is in haar expositie duidelijk te zien. De expositie toont ouder en ook nieuw werk: quilts met het kenmerkende mimi-beeld en ook een installatie van verharde textiele elementen en een video-installatie.

Mirjam werkt altijd met restmateriaal. Zo is de installatie gemaakt van oude borduurwerken van haar moeder, gecombineerd met stofresten van de kleding die ze naaide voor haar kinderen.

Tijdens de Open Stal is elke dag een vrijwilliger aanwezig om uitleg te geven bij het werk.

Vorig jaar stond er lange tijd een prachtig en humoristisch beeld van Margot in de vijver van Hawar: een witte hond met gele laarzen aan en een lamp op de rug die 's avonds brandde. Dit beeld was er één van een serie, want Margot werkt altijd in series.

Nu hangt in onze galerie haar nieuwste haak-, brei- en viltwerk. Stuk voor stuk kunst- objecten die  verwonderen en waar zo veel aan te beleven valt dat je blijft kijken.

Van 28 april t/m 27 mei exposeren in onze galerie zeven studentes van de cursus "Vormgeving in textiel - structuur en textuur en kleur". Een zeer diverse en boeiende tentoonstelling waarbij het gebruik van heel veel verschillende materialen en technieken opvalt.

De tentoonstelling kreeg als titel  "Ontginning". Er is werk te zien van:  Saakje Boek, Marjan Dekker, Marianne van der Harten, Bea Hoogland, Nynke Koning , Anja Striekwold en Hylkje van der Woude.

Cijfers rondom de klimaatverandering zijn voor velen abstracte begrippen. Nora van Klingeren neemt flarden uit de wetenschap als vertrekpunt om meer grip te krijgen op hetgeen ons boven het hoofd hangt: het poolijs smelt, de gletsjers verdwijnen, de oceanen worden warmer en de warme golfstroom zwakt af, luchtstromen veranderen, vissen migreren.

Geïnspireerd door haar verblijf als artist in residence in 2022 op IJsland heeft Nora van Klingeren haar boek Bergmal/Rotsgepraat geschreven. Rotsgepraat is de vertaling van het woord IJslandse woord Bergmal, te zien als het napraten van wat er elders geschreven of gezegd wordt. Dit alles is vertaald in werken van wol en zijde, zoals bijvoorbeeld de werken 'het poolijs smelt', 'Arctic Silk Road', 'Bergmal' en 'de aarde ontdooit'.

Op het textielvlak is ze autodidact, maar gevoel voor vorm en de verhoudingen komen uit de Bouwkunde. Vilt vormt, met uitzondering van de zijden sjaals, altijd een onderdeel. Ze maakt haar vilt zelf en verwerkt hierin stukken met door haarzelf met zeefdruk bedrukte zijde. Ze doet een deel van het proces met de hand en een deel met de viltmachine. Zij zoekt in haar werk graag naar combinaties van technieken. Het vervilten van wol in combinatie met zijde geeft structuur en diepte aan de kleden.

Textielgroep StiQs bestaat sinds 2007 en bestaat uit 10 leden. De leden van StiQS zijn geschoold in traditionele textieltechnieken, maar hebben deze traditie in het visuele beeld losgelaten. De toevoeging van flexibele materialen als papier, metaal, non-wovens en vezels voedt de verbeelding, inspiratie en creativiteit en leidt tot interessante en intrigerende experimenten. De textiele werken staan dus volkomen in de huidige tijd. De titel van deze tentoonstelling heet Leidraden.

In het seizoen 2021-2022 hebben studenten van de Hawar-kunstklas onder leiding van Marieke Smink beeldend leren  werken in een veelzijdig proces. Dit heeft geleid tot deze expositie van de onderstaande deelnemers die zeer uiteenlopend werk hebben gemaakt.

Aukje Zevenhuijzen - Vleugels
Met vilt verbeeldt Aukje aspecten van het leven; nabijheid, verbinden en vrijheid om uit te vliegen. Je bent steeds onderweg langs levensgebeurtenissen. Je kunt steeds opnieuw uitvliegen naar een nieuwe, andere nabijheid.

Herma Rikkers - Connexion par la dance
Met deze installatie verbeeldt Herma haar fascinatie voor de hoeveelheid vormen die er zijn voor mensen om verbinding te maken. Die verbinding kun je ook zelf vorm geven in de installatie door met de lapjes aan de slag te gaan die ervoor klaarstaan.

Johran Koning - Voluit leven (levenshemden)
Johran heeft zich laten inspireren door traditionele doodshemden. Hij heeft dierbaren in zijn omgeving gevraagd naar het tegengestelde, namelijk wat ‘voluit leven’ voor hen betekent. Hun antwoord verbeeldt hij op oude doodshemden.

Geke Flier - Reflecties van een pensionado
Geke kijkt, nu zij met pensioen is, terug op wat het leven haar tot nu toe heeft gebracht. Wat hierin ingrediënten zijn die voor iedereen gelden, en wat is voor haar specifiek? Wat kreeg je mee? Wat geef je door?

Jette is een Deense kunstenaar die in België woont. Zij heeft gewerkt als journaliste. Taal en communicatie zijn voortdurend haar belangrijkste inspiratiebron voor haar werken. Haar quilts refereren aan schrift – soms aan het indringende beeld van de straat met gescheurde affiches en stoere graffiti en soms aan de intieme communicatie van met de hand geschreven brieven. Haar gekozen medium is collage en zij werkt met zowel textiel als met papier.

Jette heeft veel geëxposeerd in Europa, de VS en Australië. Zij is lid van de Europese groep Quilt Art sinds 2000, en zij zit in het bestuur van de internationale organisatie SAQA (Studio Art Quilt Association).  

De rode draad in het werk van Margot Brekelmans is het onderzoeken van materialen en de combinatie beeldende kunst met humor. Het begon met een klein hondje met een takje op zijn kop. Vervolgens werden ze groter en groter. Klei voldeed niet meer. Na een zoektocht naar passend materiaal via papier maché, Acrylic-One, brons, wol en kippengaas, is deze grote hond bekleed met polyester. Hier is een groot wiel aan toegevoegd en als kers op de taart een heuse schemerlamp op zijn rug. Toevoeging van dit jaar: gele rubber laarzen voor in de vijver bij Hawar. 

In de expositie 'Heden en verleden' zie je het werk van twaalf kunstenaars: Margriet van Dam, Lilian van den Einden, Erna Frutselaar, Christine van der Heide, Anne van den Heuvel, Tineke van Heuvelen, Pieternel Hol, Innan König- Wever,  Angeline Kriek, Mique Menheere, Inge van Rijsbergen en Suze Termaat. Tijdens een speciale museum masterclass in museum Volkenkunde in Leiden, georganiseerd door het STIDOC Textielfestival, zijn de kunstenaars uitgedaagd om een kunstvoorwerp uit het verleden te vertalen naar de eigen tijd, eigen vormgeving en eigen stijl. 

Cisca Spijkerman, opgeleid en werkzaam als activiteitentherapeut, was op creatief gebied een alleskunner. Boetseren, beeldhouwen, sieraden maken, bloemsierkunst, kleding ontwerpen en vilten waren haar voornaamste passies. In 2009 voltooide zij de opleiding tot meesterbinder. Werken met vilt begon al eind jaren tachtig toen ze vilten popjes ging maken voor haar dochters. Later heeft ze zich toegelegd op het ontwerpen en maken van (eigen) kleding en objecten. Hierbij heeft ze altijd de verbinding gezocht met de natuur en combineerde ze verschillende kunstvormen.

Om verder te leren en geïnspireerd te worden, volgde Cisca tal van cursussen en workshops bij o.a. Dorie van Dijk, Irene van der Wolf en HAWAR. In de expositie, die is opgezet in samenwerking met haar man en dochters , is voornamelijk kleding tentoongesteld.

Kenmerkend voor het werk van Cisca Spijkerman is haar grote verscheidenheid in kleurgebruik, vormgeving en ontwerp. Daarnaast het gebruik van een keur aan materialen en de toepassing van verschillende technieken zoals naaien en borduren.

Cisca Spijkerman was een bescheiden vrouw en als kunstenares niet gericht op verkoop van haar werk of het exposeren ervan. Zij was vooral gericht op haar eigen creatieve ontplooiing. Ze overleed in 2017 na een kort ziekbed. De expositie wordt door haar gezin en HAWAR gezien als een waardig eerbetoon.